5

Wieczorem, gdy wszystko do szkoły mam już gotowe, a portale społecznościowe są sprawdzone ze sto razy, staję przed szafą i zastanawiam się do ubrać. Przypuszczam, że to jakaś impreza, więc wybieram krótkie, czarne, skórzane spodenki i luźny top z cekinami oraz koronkowymi tyłem. Na nogi ubieram czarne, nieco zniszczone trampki od Big Stara. Włosy związuję w niski kucyk z lewej strony, a lekko skręcone kosmyki opadają mi na ramiona. Poprawiam nieco makijaż, chowam telefon i klucze do kieszeni, a następnie ubierając kurtkę, wychodzę z domu. Hudson nie mieszka daleko, więc wybieram się tam na pieszo.

W posiadłości Jamesa jest już kilka osób, m.in. jego siostra Savannah. W powietrzu czuć zmieszany zapach dymu i alkoholu.

- O, hej! - Brandon cmoka mnie w policzek. - Chodź, poznasz moich znajomych. - To Eian. - wskazuje na wysokiego mężczyznę, o krótkich kręconych włosach, z tatuażem na ręce. - To Brennan... - pokazuje w kierunku jeszcze wyższego chłopaka, o czarnej grzywce, tulącego do siebie dużo niższą, czerwonowłosą dziewczynę. - A to jego ukochana, Nia. - dodaje. - Savannah już znasz, ale niebawem przyjdzie jej narzeczony. - nawija jak szalony, prowadząc mnie do barku. - Czego się napijeszesz? Wódka, whisky, jakaś naleweczka?

- Może whisky. - odpieram i uważnie się mu przyglądam. Gdy pochyla się nad barkiem, nalewając do kryształowej szklanki trunek, jego długie do ramion,  falowane, czarne włosy seksownie odpadają mu na twarz. - Brandon, mogę Cię pocałować? - pytam nagle.

- Pewnie. Nie musisz pytać. - podaje mi alkohol i wpija się w moje usta. Czuję jego silne ramiona otaczające mnie w tali. Jest mi tak dobrze. Może to chore, ale naprawdę bardzo, bardzo go lubię, lubię mojego dyrektora.

Impreza się rozkręca. Narzeczony Savannah jednak nie przyjeżdża, a ja sporo czasu spędzam z tą całą Nią.

- A wiesz, że od przyszłego semestru będę uczyć się z Tobą w klasie. - zagaduje mnie Lovelis. Jest równie wredna i zbuntowana jak ja. Na pewno się dogadamy.

- To świetnie. W końcu nie będę siedziała sama w ławce. - odpieram ze śmiechem.

- Rodzice jeszcze nie wiedzą, ale wywalili mnie już z dziesiątej szkoły. To będzie moje jedenaste liceum. - opowiada dalej, a ja z każdą chwilą coraz bardziej ją lubię.

- Rekordzistka. Dla mnie to szósta szkoła. - odpowiadam, lekko szturając ją w ramię. Po trzech szklankach whisky przestaję zbyt logicznie myśleć.

- Julia, myślę, że już wystarczy. Dużo wypiłaś, a jutro od rana masz lekcje. Chodź, położysz się spać. - Brandon chwyta mnie za dłoń i podnosi z sofy.

- Ale ja jeszcze nie chcę. - burczę pod nosem.

- Jest po drugiej w nocy. Chodź. - kieruje się w stronę schodów, a potem swojej sypialni.

Macham tylko Nii z daleka na pożegnanie i idę za nim. Gdy tylko zamyka drzwi, zaczynamy się całować. A więc tylko o to mu chodziło.